niziołek z Mordoru niziołek z Mordoru
263
BLOG

pan Wojtek (R.I.P.)

niziołek z Mordoru niziołek z Mordoru Sztuka Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

Budował się nieopodal "naszych" gospodarzy na Sobiczkowej, trzymał u nich na podwórzu cement, nie miał czasu (a może i głowy), żeby doglądać, czy nie stwardnieje w wilgotnym klimacie.

Po latach odkryłem, skąd pensjonat "Orzeł" w "Jesteśmy na wczasach". Po prostu był w Kościelisku.

I teraz, gdy dowiedziałem się, że poszedł już Tam, nucę sobie "Księżyc nad Kościeliskiem".

Dzięki, Panie Wojtku, za perełki krótkiej formy. Bynajmniej.

Wolne numery, co bardzo podchodziły. Które życie wśród wron uczyniły bardziej znośnym. I nie tracić do wron sympatii. Szept, który leczy serca chłód. 

Telo pikne co cud, co cud.


Podział na sorty lepsze i gorsze. Pierwszą i drugą klasę Polaków. Zawsze jeździłem drugą klasą. Bo trzeciej nie było.


A w przedziale klasy drugiej,
niechaj słuchacz mój się dowie,
jechał ksiądz, studentka KUL-u wraz z kolegą,
emerytowani z PAN-u
chudzi dwaj profesorowie
i tłumaczka, bodaj z serbo-chorwackiego.

I rozmowa przyciszona
skrzyła się wytwornym żartem,
jakby lśniło w niej śródziemnomorskie słońce
i rozmówcy nie wspomnieli
ani słowa, że inteli-
gencja dzisiaj ledwo wiąże koniec z końcem.

Pan profesor z księdzem wdał się
w śmieszny spór o Levi-Straussie,
potem student z księdzem o tomistach mruczał,
po czym ścichły żarty płoche,
żeby koleżanka trochę
mogła w ciszy swego tekstu się pouczyć.

Tu pojawił się konduktor
i na koleżankę fuknął:
Pani przeszła z pierwszej klasy! Po co? Na co?!

W. Młynarski  "Ile ja dopłacam?"

Z dumą pozostaję w bezcennej drugiej klasie. Panie Wojtku, dzięki.


inkszy

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura